overweening personal ambition is no virtue; but while i had it, i could have danced on a bed of nails. -joyce maynard-
2009/03/13
sarisari ug budbud - kapihan sa bayawan
kailangan lang minsan ay mayroong kahit kaunting maaliwalas na pagunawa sa buhay upang umusad tayo na may direksyon at patutunguhan. pero sa mga panahong nagkakabuhul-buhol ang mga aninag ng buhay sa isipan natin, mahalaga ding huminto muna at hayaang madala sa pagdaloy, at kung kailan handa na, palabang lumangoy.
pero di lagian. nariyan ang pagkalito kung bakit, kung ano, kung paano. ito marahil ang halaga. ang malito ang lalong ilito.
yun nga lang. sa isang kapihan padapithapon, anu pa bang aabutin kundi kwentuhan, tsismisan at mga ideya't konsepto na sa unang dinig ay kalokohan ngunit may tinatago palang kayamanan, o nagpapahiwatig ng kaalaman pero sa loob ay isang alkansyang walang laman.
way klaro. unsa ra?
gihunahuna.
kanindot handurawon nga hangtud karon nagpabilin ang kalagsik ug kapiskay sa atong panglawas taliwala sa paghimamat sa mga hagit sa kinabuhi.
toink.
loko. magpasalamat gihapon kita sa grasya ug kalampusan.
ok. salamat.
Labels:
bayawan,
negros oriental,
philippines,
photo
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment